تو را از گُل نه از گِل آفریدند
ز عطر یاس و سنبل آفریدند
نمی دانم تو را با این همه حسن
چرا اینگونه منگل آفریدند

در طواف شمع میگفت این سخن پروانه ای*****سر پیچ سبقت نگیر جانا مگر دیوانه ای

شب های هجران را سحر کن/ به عشق خود دلم را شعله ور کن/در این شبهای سرد بی ترنم لبانم را پر از شیر و شکر کن/دل ما چشم در راه تو مانده است سفر را ای پرستو مختصر کن

نه!نرو!صبر کن قرارمان این نبود باید سکه بیندازیم اگر شیر آمد:تردید نکن که دوستت دارم اگر خط آمد:مطمئن باش دوستدارت هستم .....صبر کن سکه بیندازیم اگر دوستت نداشتم.....آن وقت برو

سلام من از اداره برق مزاحم می شم شما شاکی خصوصی دارین آخه برق چشماتون یه نفر رو کشته.

بخشندگی را از گل بیاموز، زیرا حتی ته کفشی که لگدمالش می‌کند را هم خوش بو می‌کند

مینویسم یادگاری تا بماند روزگاری
گر نماند روزگاری این بماند یادگاری