حالا منم و ورقه

روی ورقه قلمه
روی تنمه عرقه
 توی سرمه کلمه
توی دلمه هدفه
بذار برم به طرفه
کسی که تو دنیا شده یک ملکه
بذار بذار حالا دیگه بخونم از کسی که هست
 دنیا واسه اون بدون مرز
کسی که سال ها پیش داشته توان خاصی
به راستی توی زبان فارسی
حاا دیگه می دونن اینو مرد و زن ها
حتی خدایی که نداره المثنی
یهودی و مسیحیا که هر مسلمان
یک سرباز واسه مرگ و سرباز
که صد بار اسمش تو تسبیح
من ذکر می کنم و میگم چرا تو تسلیم
شعرایی که به صد زبون ترجمه شده
حالا واسه من و تو یک سمبله
دیگه میگذره از رفتن تو هشتصد سال
ولی هنوزم الگو می گیرم از اشعار تو
رفتی ولی تو میدونی
که بزرگترین شاعر همه ی ماها ، توئی رومی
توی ویرونی من و شرایط سخت من
تو با کلماتت به من گفتی تو می تونی
آره رفتی ولی تو میدونی
 که بزرگترین شاعر همه ی ماها ، توئی رومی
آره رفتی ولی تو میدونی
 که بزرگترین شاعر همه ی ماها ، توئی رومی
توی ویرونی من و شرایط سخت من
تو با کلماتت به من گفتی تو می تونی
روزهایی که نگرانم بار سخته بر دوش
با کلمات تو من می شم مست و مدهوش
می خونم اینو بدونی که تا روزی که بمیرم
تک تک کلمات تو از یاد من نمی رند
پس وقتشه اینو بدونی که یاس تا آخر عمر وفاداره به تو
که اگه دیگه تو نباشی بگو چه طور
 که باز یاس داستان داره بدون تو؟
نه این عشقی که تو دل منه به توئه
که من رو می بره به روی صحنه
دیگه بگم از این که مونده حالا یاس و یک ور
فرمول کلمات را از تو یاد گرفتم
آره رفتی ولی تو میدونی
 که بزرگترین شاعر همه ی ماها ، توئی رومی
توی ویرونی من و شرایط سخت من
تو با کلماتت به من گفتی تو می تونی
باید اینو بدونی که تو کسی بودی
که یکی یکی کلمه هایی که تو دل تو بوده
واسه من و خیلی کسای که شعرای تو را با دل و جون و وجود درونی می خونند
می دونن اینو که تو یک الگوی جاودانه ای
واسه زمینی که باغ تویی
باغبان اینه که منو به بسوی تو می کشونه
که تو چطور خودتو تو دل همه آدم هایی که حتی کتابهای تو رو به زبان خودشون ترجمه می کنند
و عشق را با کلمات تو تجربه می کنند
اسمتو می خونم و میگم مولانا رومی
که توی فرهنگ صلح تو بالا بودی
یک رودی یک روز زلال و شفاف
که منم همیشه دیگه دنبال حرفات
چه جالب که این بوده ترس رومی
گه اون متعلق باشه به یه مرز و بومی
حالا رومی رفته و باز دشمن زیاده
یک سری تاک سواره اند و یک مشتند پیاده
به خاک سپرده شده تو قونیه یک روز
منم می خوام باشم رومی امروز