سحر دیدم درخت ارغوانی
کشیده سر به بام خسته جانی
به گوش ارغوان آهسته گفتم
بهارت خوش که فکر دیگرانی
sahar didam derakhte arghavani
keshde sar be bae khaste jani
be gooshe arghavan aheste goftam
baharat khosh ke fekre digarani
بگذار بمیرم که دگر همسفری نیست - در سینه من فرصت عشق دگری نیست-بعد از تو دلم عرصه تکرار بلا بود-آری دگر از عشق دراینجا خبری نیست
bogzar bemiram ke degar ham safarri nist
dar sineye man forsate eshghe degari nist
bad az to delam arseye tekrare bala bood
ari degar az eshgh dar inja khabari nist
دوستان به خدا بی وفایی نکنید، با عاشق دل سوخته جدایی نکنید، یا آنکه وفا کنید تا آخرعمر،یا آن که از اول آشنایی نکنید.
doostan be khoda bi vafai nakonid, ba asheghe del shookhte jodaee nakonid
ya anke vafa konid ta akhare omr , ya anke az aval ashenai nakonid
قفس داران غرورم راشکستند ...دل دائم صبورم راشکستند...به جرم پا به پاى عشق رفتن...پر و بال عبورم را شکستند
ghafas daran ghorooram ra shekastand , dele daem sabooram ra shekastand
be jorme pe be paye eshgh raftan , paro bale oboram ra shekastand